Krzysztof Zuchora 1940-2025
Z żalem przyjęliśmy wiadomość, że zmarł
ŚP.
Krzysztof Zuchora
Uroczystości pogrzebowe odbędą się we wtorek, 9 września 2025 roku o godzinie 10:00 na Cmentarz Ewangelicko-Reformowany w Warszawie (ul. Żytnia 42).
W duchu ostatniej woli śp. doc. dr. Krzysztofa Zuchory uroczystość pogrzebowa będzie miała charakter skromny. Zamiast kwiatów i wieńców Zmarły pragnął, by osoby chcące uczcić Jego pamięć wsparły Fundację „Dorastaj z Nami”, pomagającą dzieciom bohaterów poszkodowanych lub poległych na służbie. Darowiznę można przekazać na konto: 29 1030 1508 0000 0008 1545 4006, z dopiskiem w tytule przelewu: „STRAŻ POŻARNA”. Ufamy, że Jego życzenie zostanie z szacunkiem uszanowane.
Docent doktor Krzysztof Jan Zuchora przyszedł na świat 10 stycznia 1940 roku w Głownie – mieście, które zawsze nosił w sercu i które uhonorowało go godnością Honorowego Obywatela.
Był absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie i Uniwersytetu Warszawskiego. Już od najmłodszych lat swoje życie związał z nauką, kulturą fizyczną i wychowaniem, a od 1962 roku aż do końca swojej drogi zawodowej wiernie służył akademii i młodzieży. W 1969 roku obronił doktorat, a od 1972 aż do 2018 roku był związany z warszawskim AWF-em – uczelnią, której oddał serce i siły. Tam pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji: był prodziekanem, kierownikiem Zakładu Teorii Wychowania Fizycznego, redaktorem naczelnym czasopisma Kultura Fizyczna. Stworzył oryginalny „Test Zuchory”, znany i stosowany do dziś, był aktywnym członkiem AZS-AWF, a także wieloletnim działaczem Polskiego Towarzystwa Naukowego Kultury Fizycznej.
Jednak jego dorobek nie zamyka się w nauce. Był nie tylko badaczem i nauczycielem akademickim, lecz także poetą, humanistą i wychowawcą. Uważał, że wychowanie fizyczne nie może być jedynie troską o ciało – powinno być częścią kultury, prowadząc młodych ludzi ku pełnemu, godnemu życiu. Widział w nauczycielu wychowania fizycznego nie instruktora, lecz przewodnika – tego, który kształtuje człowieka w duchu wartości i odpowiedzialności.
Był znawcą sportu i olimpizmu, a sport traktował jak sztukę – dziedzinę, w której obowiązują zasady dobra, prawdy i piękna. Pisał o tym w swoich dziełach naukowych, ale także w poezji – wydał ponad 20 tomów wierszy, w których dzielił się swoją wrażliwością, miłością do ludzi i wiarą w ideały.
Za swoją działalność i niezłomną pasję został wielokrotnie nagrodzony: był wiceprezesem Polskiej Akademii Olimpijskiej, przewodniczącym Komisji Kultury i Edukacji Olimpijskiej, laureatem nagrody MKOl dla dziennikarza propagującego ideały olimpijskie, dwukrotnym srebrnym zdobywcą Wawrzynu Olimpijskiego w dziedzinie poezji. Otrzymał liczne odznaczenia państwowe i akademickie – m.in. Krzyż Kawalerski i Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Medal im. Pierre’a de Coubertin.
W pamięci tych, którzy go znali, pozostanie jako człowiek niezwykłej szlachetności i skromności, wierny wartościom, które sam wyznawał i które starał się przekazywać innym: wolności, godności i odpowiedzialności. Wierzył w człowieka, w jego dobrą wolę, w moc edukacji humanistycznej i w piękno spotkania z drugim człowiekiem.
Odszedł wybitny uczony, nauczyciel akademicki, poeta – ale przede wszystkim człowiek, którego życie było świadectwem oddania wartościom dobra, prawdy i piękna. Pozostanie w pamięci studentów, współpracowników i przyjaciół. Jego dzieło trwa – a wraz z nim pamięć o sercu i duchu, które pozostawił światu.
Jego zasługi dla kultury fizycznej i edukacji zostały docenione licznymi odznaczeniami, w tym:
- Odznakami „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” (Srebrną i Złotą)
- Złotym Krzyżem Zasługi
- Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Medalem Złotym za Długoletnią Służbę
Rodzinie i Bliskim Zmarłego
składamy wyrazy współczucia i żalu
Rektor, Senat
oraz cała społeczność
Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie
data publikacji: 2025.09.05
