Profesor Wiktor Nikołajewicz Bołoban
2016
Wiktor Nikołajewicz Bołoban – urodził się w 1938 roku w Piatichatkach w obwodzie dniepropietrowskim na Ukrainie. W 1961 r. ukończył Białoruski Państwowy Instytut Kultury Fizycznej, w tym samym roku rozpoczął pracę jako nauczyciel wychowania fizycznego. W roku 1966 rozpoczął pracę w Kijowskim Państwowym Instytucie Kultury Fizycznej (KPIKF). W 1971 r. uzyskał stopień doktora, a w 1991 r. – doktora habilitowanego nauk pedagogicznych. W 1993 r. otrzymał tytuł naukowy profesora. W latach 2000-2010 był pracownikiem Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie. Od 2000 r. do 2008 r. – profesorem w Katedrze Sportów Indywidualnych Wydziału Wychowania Fizycznego i Sportu w Białej Podlaskiej, a od 2008 r. do 2010 r. w Zakładzie Gimnastyki Wydziału Wychowania Fizycznego w Warszawie.
Pełnił wiele funkcji kierowniczych. W latach 1994–1998 był prorektorem do spraw naukowo-badawczych KPIKF (obecnie Narodowy Uniwersytet Wychowania Fizycznego i Sportu). W latach 1998–2000 był dyrektorem Naukowo-Badawczego Instytutu Kultury Fizycznej i Sportu Ukrainy.
Od ponad 40 lat zajmuje się badaniami służącymi doskonaleniu techniki sportowej zawodników trenujących dyscypliny o złożonej strukturze ruchów. Do Jego głównych zainteresowań naukowych należą: ocena stabilności statyczno-dynamicznej ciała sportowca oraz systemu ciał, koordynacja sensoryczno-motoryczna jako podstawa przygotowania technicznego, makrometodyka nauczania ćwiczeń o złożonej strukturze ruchów w wieloletnim przygotowaniu sportowców. Prof. Wiktor Bołoban jest autorem 275 prac naukowych i metodycznych, m.in. „Nauczanie w akrobatyce sportowej”, „Regulacja pozycji ciała sportowca”, „Makrometodyka w nauczaniu ćwiczeń sportowych”, „Akrobatyka sportowa”.
Jako profesor wizytujący prowadził wykłady dla studentów i trenerów w uczelniach wychowania fizycznego różnych państw, m.in. w Azerbejdżanie, na Białorusi, w Bułgarii, w Chinach, w Estonii, Grecji, Gruzji, Indiach, Kanadzie, na Litwie, Łotwie, w Mołdawii, Polsce, Rosji, Rumunii, na Węgrzech.
Był promotorem 14 doktorów i konsultantem 4 doktorów habilitowanych w dziedzinie nauk pedagogicznych oraz nauk o kulturze fizycznej.
Jest członkiem „International Association of Sport Kinetics”, „European College of Sport Science”, Kolegium Redakcyjnego Czasopism Naukowych: „Polish Journal of Sport and Tourism”, „Nauka w Sporcie Olimpijskim”, Rady Ekspertów w Ministerstwie Oświaty Ukrainy, Rady Naukowej Narodowego Uniwersytetu Wychowania Fizycznego i Sportu.
W uznaniu zasług w 1998 r. otrzymał tytuł honorowy „Profesora Zasłużonego dla Narodowego Uniwersytetu Wychowania Fizycznego i Sportu Ukrainy”, a w roku 2000 – tytuł honorowy „Zasłużonego Działacza Nauki i Techniki Ukrainy”. W roku 2013 otrzymał Dyplom Uznania Narodowej Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy za osiągnięcia w działalności naukowo-pedagogicznej oraz aktywny udział w rozwoju nauki o wychowaniu fizycznym i sporcie.
