Polski Ład

Informujemy, że 23 listopada 2021 roku została ogłoszona ustawa z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.poz.2105).

Do najważniejszych zmian, które wejdą w życie od 1 stycznia 2022 roku należą:

  1. wprowadzenie nowej ulgi tzw. ulgi dla klasy średniej
  2. podwyższenie z 85 528 zł do 120 000 zł progu dochodów, po przekroczeniu którego ma zastosowanie zwiększona stawka podatku dochodowego od osób fizycznych wynosząca 32%
  3. zlikwidowanie możliwości odliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne obliczonej i pobranej przez pracodawcę (płatnika) od kwoty należnego podatku dochodowego od osób fizycznych
  4. rezygnacja na wniosek pracownika stosowania podstawowych pracowniczych kosztów uzyskania przychodów – ważne dla osób zatrudnionych u więcej niż jednego pracodawcy. Dotychczas pracownik zatrudniony w więcej niż jednym zakładzie pracy nie miał możliwości rezygnacja z kosztów uzyskania przychodów, co wiązało się później z dopłatą podatku w rozliczeniu rocznym. Od 01.01.2022 r. można skorzystać z wniosku o niestosowanie miesięcznych kosztów uzyskania przychodu.

ULGA DLA KLASY ŚREDNIEJ

Wprowadzenie tej ulgi ma na celu obniżenie podstawy opodatkowania tak, by zniwelować stratę, która jest skutkiem braku możliwości odliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne od podatku.

Z ulgi tej mogą skorzystać wyłącznie pracownicy osiągający miesięczne przychody ze stosunku pracy w przedziale od 5 701 zł brutto do 11 141 zł brutto (rocznie przychody ze stosunku pracy w przedziale od 68 412 zł do 133 692 zł). Do przychodów ze stosunku pracy nie zalicza się zasiłków płatnych z ZUS (np. chorobowego, opiekuńczego, macierzyńskiego).

Pracodawca ma obowiązek naliczać ulgę w każdym miesiącu, jeśli pracownik osiąga przychód ze stosunku pracy w przedziale od 5 701 brutto zł  do 11 141 zł brutto.

W sytuacji korzystania z ulgi (która jest stosowana automatycznie przez pracodawcę) jeśli okaże się, że przychody pracownika w danym roku podatkowym nie osiągną wymaganej kwoty 68 412 zł brutto (będą niższe) lub przekroczą kwotę 133 692 zł brutto (będą wyższe) – pracownik będzie zmuszony do dopłaty podatku w rozliczeniu (zeznaniu) rocznym.

Zgodnie z art. 32 ust. 2b pracownik może złożyć pracodawcy wniosek o niestosowanie tzw. ulgi dla klasy średniej.

Pracodawca zaprzestanie stosować ulgę najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik złożył wniosek. Wniosek (druk w wersji edytowalnej) należy złożyć w Kwesturze w Sekcji Płac i Rozliczeń Zus. Złożony wniosek jest ważny tylko do końca roku podatkowego, w którym został złożony (wniosek należy składać corocznie).

WAŻNE: Złożenie przez pracownika wniosku o niestosowanie tzw. ulgi dla klasy średniej nie pozbawia go możliwości skorzystania z niej jeśli okaże się, że jego roczne przychody ze stosunku pracy mieszczą się w przedziale od 68 412 zł do 133 69 zł. Będzie wtedy mógł zastosować tę ulgę w zeznaniu rocznym.

Przykłady sytuacji, w których może się okazać, że tzw. ulga dla klasy średniej nie przysługiwała pracownikowi i konieczny jest zwrot podatku do urzędu skarbowego:

  • pracownik zatrudniony na umowę o pracę korzysta z ulgi (nie złożył oświadczenia o jej niestosowaniu), ale w trakcie roku podatkowego zmieni formę zatrudnienia i nie osiągnie dolnego pułapu, który uprawnia do skorzystania z ulgi;
  • pracownik zatrudniony na umowę o pracę korzysta z ulgi (nie złożył oświadczenia o jej niestosowaniu), w ciągu roku otrzyma podwyżkę wynagrodzenia i jego przychody przekroczą górną wartość przychodu uprawniającego do rozliczenia ulgi;
  • pracownik zatrudniony na umowę o pracę korzysta z ulgi (nie złożył oświadczenia o jej niestosowaniu), osiąga miesięczny przychód niższy niż 5 701 zł (dolna granica zastosowania ulgi) ale dostał w jednym miesiącu np. trzynastkę, nagrodę – ulga w tym miesiącu naliczy się z automatu ale trzeba będzie ją zwrócić w rozliczeniu rocznym.

Poza ulgą dla klasy średniej, zostały ustanowione także nowe ulgi podatkowe:

  1. zwolnienie podatkowe dla osób przenoszących rezydencję podatkową do Polski (Art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT)
  2. ulga dla osób, które osiągnęły wiek emerytalny (60 lat kobieta, 65 lat mężczyzna) a nie przeszły na emeryturę tzw. „ulga dla seniora” (Art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o PIT)
  3. ulga dla pracujących rodziców mających co najmniej 4 dzieci (Art. 21 ust. 1 pkt 153 ustawy o PIT)
  4. W odróżnieniu od „ulgi dla klasy średniej", która jest stosowana z automatu przez pracodawcę, aby móc skorzystać z w/w zwolnień podatkowych pracownik, musi złożyć pracodawcy oświadczenia potwierdzające, że  spełnia warunki do ich zastosowania.

Wszystkie wnioski i oświadczenia są ważne do końca roku podatkowego, w którym zostały złożone. Zostaną zastosowane najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik złożył wniosek.