Profesor Andrzej Seyfried

2007


Profesor Andrzej Seyfried (1922-2009)

Urodzony 27 lipca 1922 we Lwowie, absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego (1949), stopień doktora medycyny (1950), stopień doktora habilitowanego (1970) profesor zwyczajny (1980). Od 1984 roku nauczyciel akademicki w AWF Józefa Piłsudskiego w Warszawie, pierwszy dziekan Wydziału Rehabilitacji tejże Uczelni (1984-87), wieloletni kierownik Katedry Rehabilitacji. Członek Komitetu Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej PAN (2003-2007). Założyciel Ośrodka Rehabilitacji w Połczynie Zdrój (1953), a także sanatorium Ortopedyczno-Rehabilitacyjnego w Zagórzu koło Warszawy (1954). W 1962 r. utworzył Zakład Rehabilitacji w Instytucie Reumatologii w Warszawie (na stanowisku kierownika do 1984 r.) W 1963 r. został powołany na stanowisko Eksperta ds. Rehabilitacji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Przez 2 lata kierował międzynarodową ekipą WHO w Algierii, ekspert w Biurze Regionalnym WHO Południowo-Wschodnim na terenie Indii i Cejlonu, a także w Biurze Regionalnym WHO Zachodni Pacyfik. Uczeń profesora Wiktora Degi, jeden ze współtwórców Polskiej Szkoły Rehabilitacji. Zajmował się m.in. opracowaniem oryginalnej metodyki oceny zmian patologicznych w obrębie układu ruchu, mechanizmami umożliwiającymi kompensację istniejących dysfunkcji, określeniem czynników determinujących wyniki rehabilitacji kompleksowej, zasadami rehabilitacji zawodowej, zagadnieniami poprawy funkcji ręki reumatoidalnej, fizjoterapią dzieci z chorobami nerwowo-mięśniowymi. Za swoje zasługi w dziedzinie leczenia polio po latach został mu przyznany przez WHO Certificate of Appreciation - zasłużony w leczeniu Polio w Polsce i w Europie. Jego badania naukowe dały podwaliny pod nowoczesną patobiomechanikę. Opracował i wprowadził do praktyki klinicznej szereg testów czynnościowych i funkcjonalnych, które są dziś szeroko stosowane w rehabilitacji. Prof. Andrzej Seyfried jako światowy autorytet w dziedzinie rehabilitacji współpracował z większością Wydziałów Medycznych na Uniwersytetach europejskich. Wygłaszał wykłady na Bliskim Wschodzie i w Stanach Zjednoczonych. Gościł u siebie wiele sław światowej rehabilitacji i ortopedii (m.in. prof. H. Rusk, prof. Flatt, prof. Hamonet, prof. Mathies). Może się poszczycić współpracą z prof. Karelem Lewittem, prof. Christianem Muchą. Jest autorem ponad 100 prac opublikowanych w polskich oraz angielsko, niemiecko i francuskojęzycznych czasopismach, a także rozdziałów w podręcznikach (m.in. Rehabilitacja Medyczna, Choroby Reumatyczne, Zarys reumatologii, Choroby narządu ruchu, Rheumatologie: Heutiger Stand und Zukunftsperspektiven, Rehabilitation nach orthopaedisch-chirurgischen Eingriffen bei Cox-und Gonarthrose, Rheumatologie, Rheumatologie - Entzündliche Gelenk - und Wirbelsäulen-erkrankungen). Wychował i wykształcił wielu znakomitych fizjoterapeutów. Jest ceniony i szanowany przez studentów i współpracowników za swój profesjonalizm, serce i zaangażowanie. Nestor polskiej rehabilitacji